Het heiligenhuis waar u voor staat is de Antoniuskapel. Typisch voor de barok is de klokgevel. Binnen bevindt zich in een nis boven het altaar de beeltenis van de heilige Antonius, de patroon van pestgeïnfecteerden. In de 17e eeuw werd de kapel gebouwd voor de melaatsen die buiten de stadsmuren moesten leven. Deze kapelletjes werden meestal door individuën of door één enkele familie opgericht om hun geloof in de openbaarheid te brengen of een gelofte te vervullen. Maar ook schuttersgilden zijn oprichters van deze huisjes die op veel plaatsen te vinden zijn in Xanten. Later dienden ze als ruimte voor bezinning en stil gebed evenals trefpunt voor de buurt. Bovendien vormden ze voor een pelgrim op bedevaart een sacrale zegening onderweg. In de 19e eeuw werd de kapel voorzien van de heilige figuren van Viktor en Helena. Bij de stopplaatsen aan de Xantense dom hoort u meer over Viktor en Helena. De Antonius-kapel ligt enigszins buiten de historische stadskern; 120 meter zuidwaarts komt u aan de Kleefse Poort die niet ver verwijderd is van het StichtsMuseum en het SiegfriedMuseum. Als u naar links kijkt, ziet u het gebouw van het Romeinse Museum in het archeologische park Xanten. Het archeologische park markeert de plaats waar in de laatantiek één van de belangrijkste romeinse steden aan de Rijn lag.
