Station: [19] De tuin sinds 1900


M:

In 1902 kwamen woonhuis en een deel van de tuin in eigendom van de arts Van Ackeren. De nieuwe eigenaar liet een pad aanleggen langs de oude stadsmuur, boven het terras. Het komt uit bij een fontein in Jugendstil, gebouwd tussen 1906 en 1910.

Het is een werk van de Kleefse beeldhouwer Gerd Brüx. Ook Brüx liet zich leiden door Italiaanse voorbeelden. Het water stroomt uit de kop van Bacchus, en links en rechts staan Silenus, een metgezel van Bacchus, en Diana, godin van de jacht. De originelen stonden in Koekkoeks tuin.

Op het scherm ziet u een foto van de fontein kort na de aanleg.

V:

Eind jaren ‘70, begin jaren ‘80 van de vorige eeuw heeft de stad Kleef de historische tuinen heringericht. Tuinarchitecten Rose en Gustav Wörner uit Wuppertal, die ook al de barokke tuinen in Kleef in ere hadden hersteld, kregen de opdracht om aan de slag te gaan met de tuin van Koekkoek.

De Wörners maakten een ontwerp met ovale grasvelden en ellipsvormig aangelegde paden, rekening houdend met de zichtassen van het huis en de achtergevel: In het nieuwe ontwerp is de voormalige privétuin een groen parklandschap met architectonische elementen geworden. Het is een van de laatst overgebleven historische privétuinen in het hart van een stad, die ooit rijk was aan statige villa’s met dito tuinen.

M:

In 2015 werd daar nog een bronzen buste van de Vlaamse schrijver en dichter Felix Timmermans aan toegevoegd. Het beeld werd gemaakt door de Vlaamse beeldhouwer Achilles Moortgat, die lange tijd in Kleef woonde en werkte. Hij maakte zijn beeld van Timmermans in 1936/1937. Moortgat verbleef tussen 1911 en 1945 in Kleef en was indertijd de belangrijkste beeldhouwer van de Neder-Rijn.

V:

Op dit moment wordt het terrein heringericht. Er komt een „Koekkoek-pad“ naar analogie van een weg die hier vroeger heeft gelopen en die Koekkoek en de bewoners van zijn villa gebruikten om naar de stad te wandelen. De weg voert langs een populierenboom, in 2020 geplant op een historische plek. Populieren waren ten tijde van de romantiek zeer geliefd en werden door italofielen wel de „cypres van het noorden“ genoemd.