Z Königshain w świat @museum.de

Sowa: „Z Königshain w świat“ – tylko nie myślcie, że chodzi o robotników z kamieniołomów. Oni zazwyczaj nie ruszali się zbyt daleko od Königshain. Nie było bowiem urlopów, na początku przynajmniej, a później tylko dwa do trzech dni w roku. Jedyne, co stąd naprawdę szło w świat, to były kostki granitowe. Spójrzcie, gdzie możecie je jeszcze dziś zobaczyć!

Głośnik: Sowa ma rację. Nie mniej jednak był też budynek, który mieszkańcy Königshain sami mogli zobaczyć, nawet w swoim krótkim czasie wolnym. I tu dochodzimy znów do Carla Adolpha Gottloba von Schachmanna. On rysował nie tylko w lasach wokół Königshain. W roku 1774 polecił zbudować na górze Steinberg, leżącej po południowej stronie Königshain, punkt widokowy. Była to mała, lśniąca białym kolorem świątynia, której potężne filary pochodziły z naszego kamieniołomu.

70 lat później nasz granit nie był już stosowany na podpory w budownictwie. Nic dziwnego, bo chodziło o to, żeby zapewnić kolei bezpieczniejszy przejazd. Potrzebny był wysoki most i wybrano na niego granit z Königshain. Most ma 475 metrów długości i został ukończony w 1847 roku. Most prowadzi przez Nysę koło Görlitz i należy do najstarszych mostów kolejowych Niemiec, a linia kolejowa łączy Polskę i Niemcy, a dokładniej mówiąc dwa miasta Drezno i Wrocław.

Granit z Königshain trafił do Görlitz jeszcze raz. Tym razem kasa oszczędnościowa potrzebowała nowego budynku. W 1911 roku wybudowano okazały budynek narożny przy Placu Pocztowym, do którego wprowadziły się oprócz kasy oszczędnościowej także Urząd Stanu Cywilnego, administracja cmentarza i przedsiębiorstwo pogrzebowe. Przyjrzyjcie się dokładniej fotografii kasy oszczędnościowej: Duże bloki kamienne na fasadzie są z granitu z Königshain.

Dalej jedziemy na przylądek Arkona na wyspie Rugii. Przylądek Arkona to wysokie na 43 metry wybrzeże klifowe na północy wyspy. Znajdują się tu dwie latarnie morskie. Mała, prostokątna budowla została zaprojektowana przez słynnego architekta Karla Friedricha Schinkla i została uruchomiona w 1828 roku. Później dostawiono do niej z boku wyższą latarnię, która została uruchomiona w 1905 roku i stoi na solidnym cokole – tak, jak już się domyślacie! – z granitu z Königshain.

W Berlinie znajduje się od 1949 roku największy pomnik ku czci poległych żołnierzy Armii Czerwonej. To radziecki pomnik w Parku Treptow. 40.000 metrów sześciennych granitu zostało tu wykorzystanych. Stojąca z przodu trzymetrowa figura matki opłakującej poległych synów powstała z jednego bloku granitu z kamieniołomów w Hilbersdorf.

W monachijskim Parku Olimpijskim także zastosowano granit z Königshain w jego, że tak powiem – zwykłej formie, czyli jako kostka brukowa. Została ona sprowadzona do miasta nad rzeką Izarą w okresie powstawania parku, czyli w latach 1966 do 1972 i leży od tego czasu na drogach i placach Parku Olimpijskiego dosłownie u stóp zwiedzających go przechodniów.