De maalzolder / het luiwerk @museum.de

Graanzolder, maalzolder, steenzolder, kapzolder en molenkap – zo is onze molen van onder naar boven opgebouwd. Je staat nu op de maalzolder, de werkplek van de molenaar. Hier bedient hij de molen, houdt het malen in de gaten en vult de zakken met versgemalen meel.

Toen onze vereniging de molen in 1982 in bezit kreeg, was er alleen nog maar een geraamte van hout en steen van over. De molen moest compleet worden gerenoveerd. Het enige wat nog fier overeind stond, waren de achtkantstijlen: de dikke eikenhouten balken die de molen zijn kenmerkende achthoekige uiterlijk geven. Deze zijn nog origineel. Loop er maar wat dichter naartoe om ze beter te kunnen bekijken. De molen rust op een achthoekig gemetseld fundament. Vandaar de naam 'achtkante bovenkruier'. Maar hoe werkt de molen eigenlijk? Hoe komen de meerdere kilo's zware zakken vol graan vanuit de graanzolder een etage boven ons op de steenzolder terecht? Zou de molenaar ze zelf deze smalle treetjes omhoog hebben gezeuld? Niet erg waarschijnlijk, want één zak graan woog zo'n 100 kilo.De wind weet het antwoord. Want de windkracht wordt niet alleen gebruikt om het graan te malen, maar ook als motor voor de zakkenlift, het zogenaamde luiwerk.

Zie je het houten luik in de vloer en in het plafond vlak voor de trap? Ernaast hangt een touw. Je zou het misschien niet zeggen, maar dit is het luiwerk. Door deze luiken werden de zakken graan vanuit de graanzolder naar de steenzolder gehesen. De volle meelzakken gingen via hetzelfde systeem ook weer naar beneden, terug naar de graanzolder.

Verderop in de rondleiding ontdek je hoe het luiwerk precies werkt.