Parter, przedpokój @museum.de

Drogi pamiętniku, jestem już od kilku dni tutaj, w nowym miejscu zamieszkania. Jeszcze się do końca nie przyzwyczaiłam, ale powoli rozumiem, co to za dom. A więc: to jest bardzo specjalne muzeum. Ani to nie jest pałac, ani zamek rycerski, tylko niewielki, skromny dom. I mimo to nazywa się muzeum. Bo przypomina o życiu zwyczajnych ludzi, którzy ponad sto lat temu albo nawet jeszcze wcześniej żyli w Reichenbachu. To byli ludzie jak Ty i ja, nie mogli żyć na wielkiej stopie (mysz i tak nie może, hahah) , oni ciężko pracowali, z łapy do papy czy jak to się mówi…

Wykonywali zawody szewca, stolarza albo budowniczego. I aby zawsze mieć co włożyć do garnka, uprawiali małe pole za domem albo za bramami miasta. Dlatego byli równocześnie rolnikami i mieszczanami. Jak żyli, można przekonać się tutaj.

Całe szczęście, że ich potomkowie zbierali ich rzeczy, to ich zasługa, że możemy je dzisiaj oglądać. I dostali ten dom. Był zupełnie zniszczony i właściwie się już walił. Więc go rozebrali i zbudowali nowy, ale prawie taki sam, jak ten stary. Eraz jest tu pięknie i wygląda, jak dawniej. I prawie nikt nie ma pojęcia, ile w to włożono pracy….Oprócz mnie, oczywiście, ponieważ ja tu mieszkam. Tyle, że nikt o tym nie może wiedzieć!

tutaj…

Tą kartkę znalazłem wczoraj w szufladzie. Chyba chodzi tutaj on historię mojego muzeum:

Hmm…hmmm…..w marcu 1992 roku w Reichenbach zebrało się dziesięć obywatelek i obywateli aby założyć stowarzyszenie (…) Pragniemy muzeum pokazującego i dokumentującego warunki i historie życia naszych przodków w naszym mieście. Mamy potrzebę w tym czasie pełnym zmian, że do odnalezienia własnej tożsamości jako ludzie i obywatele potrzebna nam wiedza na temat własnej przeszłości oraz informacje o społeczności miejskiej.

Hach! Jak ładnie to powiedział! A teraz dalej:

W związku naszych muzeów muzeum mieszczan rolników (Ackerbuerger Museum) zajmuje specyficzne miejsce. Adres „Görlitzer Straße 25“ stał się stałym punktem odniesienia do historii miasta i je go mieszkańców. Z radością stwierdzamy, że życie prostych ludzi z przełomu wieków 19tego i 20tego wzbudza zainteresowanie!

I życie prostych myszy także! Całe szczęście!

_________________________

Zitate aus: „Rede-20Jahre.doc“