Station: [1] Bisschopsburcht

Massieve bakstenen muren rijzen ten hemel. Daarachter verrijst de machtige dom. Het huidige ‚Ziegelhof‘ (letterlijk: het bakstenen hof), dankt zijn naam aan de overgebleven bakstenen muren van de eens zo prachtige bisschopsburcht. De eerste schriftelijke bronnen getuigen van de jodenvervolging in het jaar 1096, waarbij de joodse inwoners van de stad beschutting zochten binnen de machtige muren van de burcht. We weten niet of koning Hendrik I nog tijdens zijn leven met de bouw van de burcht begon of dat het zijn beroemde zoon Bruno, de aartsbisschop van Keulen was. Veel valt er tegenwoordig niet meer te zien van de burcht die in de 10e eeuw werd gebouwd. Toch laten vergelijkingen met andere burchten uit deze periode ons toe een levendig beeld te schetsen. De burcht met een toren van 25m hoog bevond zich ten westen van de dom en werd door de huisheren van de Xantense sticht, de kannuniken, “hun rijk” genoemd. De eigenlijke residentie van de bisschop sloot bij de toren aan. In het gebouw van 2 verdiepingen bevond zich een zaal met een oppervlakte van bijna 400m2, deze bood ruimschoots plaats voor prachtige recepties en festiviteiten. De weerbare constructie was omringd door een omwalling en een slotgracht. In de volgende eeuwen werd de burcht steeds verder uitgebreid en tegelijk met de omwalling verder versterkt. De burcht diende vermoedelijk occasioneel als residentie van de aartsbisschop van Keulen. Zijn ambtenaren of de Xantense voogd kunnen hier gewoond hebben. Afbeeldingen van de Bisschopsburcht zijn te zien in de dom. In een zijvleugel van het hoogaltaar, verborgen voor het oog van de bezoeker hangt een schilderij van Bartholomeus Bruyn de Oudere met een stadsgezicht uit de zestiende eeuw. Aan de andere kant van het schip hangen de panelen van het voormalige Agatha-altaar die gedateerd werden op 1499. Het middendeel toont de kruisiging met de dom en de burcht op de achtergrond, waarbij de dom en de burcht verkeerd om zijn afgebeeld. Als we het ‚Ziegelhof‘ verlaten richting westen en onder de witte middenpoort doorgaan, voert de weg ons langs het gebouw naar de meertoren. Een imposante toren die ooit als vluchtoord van de bisschoppen gebouwd werd. De toren was met de bisschopsburcht verbonden door een lange donkere weergang. Vandaag bevinden zich in de meertoren de expositieruimtes van museum.de De weergang maakt tegenwoordig deel uit van het SiegfriedMuseum en kan bezichtigd worden tijdens een museumbezoek.